شرایط سخت و بحرانی زندگی از جمله موقعیت هایی است که بسیاری از افراد را از پا در می آورد.



بالای طبیعی، مرگ عزیزان، مهاجرت، از دست دادن کار، جابجایی منزل، تصادف و.. از جمله بحران هایی هستند که می توانند منجر به خستگی، به بن بست رسیدن، آسیب های روحی و روانی و از دست رفتن بهداشت روانی افراد شوند.



اما آیا تمامی افراد در برابر فشارهای زندگی واکنشی مشابه دارند؟



به عنوان مثال چه چیز مردم ژاپن را پس از تجربه ی دردناک سونامی سرپا نگه داشت؟



آن ها نه تنها متوقف نشدند و روحیه ی شان را نباختند بلکه با سرعتی بیش از پیش رشد کردند.



روانشناسان نام این مولفه ی متمایز کننده را “تاب آوری” یا “سخت رویی” قرار داده اند.



تاب آوری چیست؟

اصطلاح روانشناختی تاب آوری به معنای ظرفیت روانی مقابله موثر با مشکلات زندگی بدون از دست دادن سلامت روان است که با رشد و پیشرفت نیز همراه است.



خوشبختانه باید گفت این ویژگی از جمله مولفه های قابل یادگیری است.



بنابراین در صورتی که تاکنون در مواجهه با مشکلات زندگی به راحتی متوقف شده اید می توانید با یادگیری مهارت تاب آوری، از مشکلات در جهت رشد استفاده کنید و با تغییرات غیر قابل اجتناب زندگی به راحتی سازگار شوید.



برخی از روانشناسان به منظور شفاف سازی بیشتر معنای تاب آوری آن را به درختی تشبیه می کنند که علی رغم فشار برف در فصل زمستان، از طریق حفظ انعطاف پذیری اش، استوار باقی می ماند و نمی شکند.



در ادامه ی مطلب می آموزید که چگونه می توان علی رغم مشکلات، خم به ابرو نیاورد و به حرکت و پیشرفت ادامه داد.



تکنیکهای پیشرفت در سختی ها از طریق تاب آوری مشاور کو

تکنیکهای پیشرفت در سختی ها از طریق تاب آوری مشاور کو

تاب آورها چگونه می اندیشند؟

تاب آور بودن مستلزم فکر کردن به شیوه ای خاص است.



افراد تاب آور در مواجهه با بحران های زندگی به شیوه ی خاصی می اندیشند که با تفکر غیر تاب آور ها تفاوت های زیادی دارد:



زندگی عرصه ی تغییر و تحول است.

این تفکر، هسته ی اصلی تاب آوری است.



از خودتان سوال کنید که بنظر شما ” آیا تغییر، جزء جدا نشدنی زندگی است و یا اینکه انتظار شما از زندگی ان است که همواره پیش بینی پذیر و قابل کنترل باشد؟”



تاب آورها در پاسخ به این سوال، زندگی را عرصه ی تغییر و تحول می دانند و این ویژگی را پذیرفته اند.



از نظر آن ها ممکن است معادلات انسان برای مسایل زندگی همواره به نتیجه نرسد و بهتر است خودشان را برای استفاده ی مثبت از تغییرات زندگی به اندازه ی کافی انعطاف پذیر کنند.



زندگی توأم با رنج و سختی است.

واقعیت آن است که زندگی همواره با سختی ها و مشقات فراوانی عجین شده است. بنابراین در صورتی که به دنبال مسیری مستقیم و سهل العبور برای رسیدن به خواسته های تان باشید، به رسیدن به اولین چاله و یا بحران، ناکام، ناامید و افسرده خواهید شد.



بر اساس روانشناسی معناگرا، اگر زندگی مساوی با رنج است، بهتر است برای رنج های مان معنایی بیابیم.



مک ریون فرمانده ی نیروی دریایی ارتش آمریکا در کتاب تختخوابت را مرتب کن توام بودن رنج و زندگی را به تصویر کشیده و می گوید:



“همگی ما روزی خودمان را تا خرخره در گل فرورفته می بینیم.



این همان روزی است که باید با صدای بلند آواز بخوانیم، لبخند برنیم، اطرافیان مان را بلند کنیم و به آن ها امید دهیم که فردایی بهتر وجود دارد.

منبع :تکنیکهای پیشرفت در سختی ها از طریق تاب آوری- مشاورکو